Hayat bazen çok diz üstü edebiyatı

Pucca, french oje , pink freud .. Diz üstü edebiyatın güldüren yüzleri. Aslında aitiraf etmem gerekirse diz üstü edebiyatına karşıydım, çünkü edebiyatı öldürdüğünü düşünmüşümdür hep . Fakat bir arkadaşımın ısrarları sonucuyla tanıştım diz üstü edebiyatla bunca zaman okumadığım için kendime kızdım.

“Kasıklarınız ağrıyana kadar” gülmek teriminin karşılığı . Yaptıkları işi taktir ediyorum yaşadıklarını mizaha dökerek insanlara cesurca sunmaları fazla fedakarca.

Üstelik bu insanların hiç birini tanımıyorlarken.

Neden anlatsın bir insan , hiç tanımadığı birine özel hayatını ? Niye döksün ki sırlarını ? Niye yıksın o mahrem kalıpları ?

Dedim ya yaptıkları iş fazla fedakarca. Ve fazlaca samimi.

Kitapların o kadar akıcı o kadar içten bir dili var ki. Karşım da 40 yıllık arkadaşım olsa o kadar dinlemezdim.

İlk puccayla başladı bu diz üstü edebiyat maceram.

“Küçük aptalın büyük dünyası “ ve “ Pucca günlük ve geri kalan her şey” adlı kitaplarını okumuştum .

Ve yine itiraf etmem gerekirse, kitaptan aldığım o komedi tadını hiç bir komedi dizisinden almadım.

Şimdi Pink freud' in “ Sorun Sende Değil Bende “ adlı kitabını okuyorum.

Ramazandı ,iftardı , sahurdu, sıcaktı derken günüm fazla eğlenceli geçiyor sayesinde :)

O bitirince diğer diz üstü edebiyat kitaplarına da göz atacağım. Kendi adıma teşekkür etmem gerekirse . Önce yazarlara sonra yayın evlerine teşekkürlerimi borç bilirim.

Ya mizah olmasaydı ?.