Şu Sıralar

Oğuz Bal'ın çok öncelerden takipçisiydim. Yazdığı sözler , şiirler, cümleler çok hoşuma gidiyordu sonra kitap çıkardı ,ilk kitabı "Ona dair boyalı sözler" oldu. Sonra o kitap çok tutuldu derken "Ruj ve duman" çıktı . Bende hep almak istedim kitaplarını, fakat ya param yoktu ya da param olduğu zamanlar kitapçıya çıkmadı. En son kitabı "Çerçi" çıkınca da eee artık bir kitabını alayım dedim ve,  Ruj ve dumana kısmet oldu.
Çok sevdim tabii,  bazen güldürdü bazen hüzünlendirdi. Sonra uzuuun  zaman dillerden düşmeyen raflarda kalmayan- bulunamayan kitap ; Buket Uzuner'in "İstanbullular" adlı kitabını buldum. Almama gibi bir lüksüm yoktu çünkü almadığım taktirde bir daha ki gelişi bekleyecektim, ki zaten yeteri kadar beklemiştim. Kitabın ortasındayım adından da belli olduğu gibi konu İstanbul ve aşk.
Şu ana kadar beni sıkan bir şey olmadı sadece biraz yavaş okuyorum tadını alabilmek için . Sonuçta ,kisi de kahve ve çikolata şerefine dail olabilmeyi hak eden kitaplar bence :)